baner

Metody pracy

Metody pracy

 

„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, dowiedziałem się w przedszkolu;
o tym jak żyć, jak postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać,
myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat”

R.Fulghum

 

W ramach zajęć wychowawczo – dydaktycznych, poza podstawą programową, nauczyciele wykorzystują elementy różnorodnych metod pracy z dziećmi:


Metody twórcze z zakresu wychowania muzyczno-ruchowego:

 

Carla Orffa

Carl Orff opracował własną metodę wychowania muzycznego dzieci, której głównym elementem jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych (tzw. instrumentarium Orffa, w skład którego wchodzą: bębenki, tamburyna, kołatki, grzechotki, trójkąty, dzwonki melodyczne). Duży nacisk kładzie się na improwizację i rozwijanie ekspresji, najważniejszym elementem w muzykowaniu jest rytm.

Alfreda i Marii Kniessów

Metoda Alfreda i Marii Kniessów jest specyficzną metodą prowadzenia zajęć wychowania fizycznego z dziećmi. Jest to rodzaj gimnastyki twórczej utanecznionej, polegającej na nieustannym poszukiwaniu nowych form i rodzajów ruchu – poprzez eksperymentowanie środkami ruchowymi, słownymi i wzrokowymi.

Rudolfa Labana

Wsławił się koncepcją tzw. „gimnastyki twórczej”, w naszym kraju znanej pod nazwą „improwizacji ruchowej”. W jego metodzie odchodzi się od ruchu odwzorowywanego, wykonywanego na komendę, na rzecz ruchu podejmowanego zgodnie z własną inwencją, fantazją i doświadczeniem. Zgodnie z tą koncepcją ćwiczenia gimnastyczne powinny przybierać formę zadań otwartych, które zapewniają dużo swobody, możliwości decydowania o sposobie wykonywania ruchu i tym samym wyrażania swojej indywidualności.

Ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

Jej założeniem jest teoria, że ruch jest podstawową i naturalną potrzebą człowieka oraz niewerbalnym środkiem porozumiewania się. Idea Ruchu Rozwijającego zawarta jest w tezie, że posługiwanie się ruchem rozwijającym świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność i potrzeba dzielenia jej z innymi ludźmi, prowadzi do nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu i służy rozwojowi dziecka.

Aktywne słuchanie muzyki wg Batti Straus

Aktywne słuchanie muzyki klasycznej Batti Strauss, to metoda, którą można wykorzystać
w pracy zarówno z dziećmi jak i młodzieżą. Jej metoda opiera się na zapoznaniu dzieci z muzyką klasyczną, jazzową, folklorem różnych regionów. Polega na wykorzystaniu elementów ruchu, tańca, gestów, śpiewu oraz gry na instrumentach perkusyjnych.

Klanza – Polskie Stowarzyszenie Pedagogów i Animatorów (pedagogika zabawy)

Metoda pracy z grupą. Wprowadza styl w nauczaniu, wychowaniu i animacji społeczno-kulturalnej, wyzwalający aktywność własną uczestników w atmosferze współpracy i poszanowania podmiotowości. Uznaje, że każdy człowiek ma potencjał twórczy i może się rozwijać.

Techniki relaksacyjne, muzykoterapia

Ćwiczenia relaksacyjne, muzykoterapia pomagają „wyciszyć” negatywne emocje, a tym samym powodują odprężenie psychiczne i fizyczne, obniżają lęk, agresję pozwalając dziecku przywrócić wewnętrzną równowagę.

 

Metody wspomagające przygotowanie do nauki w szkole:

 

„Dobrego Startu” Marty Bogdanowicz

Założeniem Metody Dobrego Startu jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych, funkcji spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, kinestetycznych(czucie ruchu) i motorycznych oraz współdziałanie między tymi funkcjami. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonej nauki czytania i pisania.

Marii Montessori

Pedagogika Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju: fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego; wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność. Celem metody jest rozwijanie indywidualnych cech osobowości w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania.

Odimiennej nauki czytania Ireny Majchrzak

Umiejętność wzrokowego rozpoznawania liter i poznanie fonetycznych funkcji każdej z liter wystarczy, aby dziecko mogło samodzielnie wprawiać się w czytaniu. Umiejętność głoskowania będzie wynikiem czytania, a nie warunkiem.

Kinezjologii Edukacyjnej Paula Dennisona,tzw gimnastyki mózgu

Metoda Dennisona , czyli Kinezjologia Edukacyjna to metoda terapii i twórczej pracy oparta na znajomości wpływu ruchu na obszary mózgu odpowiedzialne za pamięć i zdolność uczenia się.

Kinezjologia Edukacyjna, metoda autorstwa Paula E. Dennisona, została uznana za jedną z czołowych metod wspierających uczenie się. Paul Dennison uzyskał doktorat za badania nad wczesnymi osiągnięciami w czytaniu i ich związkiem z myśleniem. Stworzył także procedury Gimnastyki Mózgu „Brain Gym”.

„Gimnastyka Mózgu” jest programem aktywizacji naturalnych mechanizmów pracy mózgu poprzez fizjologiczny ruch ciała.

 „Dziecięcej matematyki” Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej

Jest to metoda, której celem jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci, zwłaszcza w zakresie kształtowania pojęć matematycznych, ćwiczenie odporności emocjonalnej dziecka oraz budowanie pozytywnego obrazu samego siebie. Zajęcia ułatwiają dziecku wkraczanie w świat liczb, kształtów, pomiarów i rytmów.